• اقتباس از: گوشش‌های اولیه برای تشکیل اتحادیه‌های کارگری در ایران
  • نویسنده / گوینده: آوتیس سلطان زاده
  • تاریخ ایجاد: 1922
کارگاه‌ها و مؤسسات در تبریز و تعداد کارگران آنها در اوایل سال 1922
# نوع تولید نعداد کارگاه یا مؤسسه تعداد کارگران
1 فرش بافی 175 2625
2 نخ ریسی 1 150
3 بافندگی (فاستونی) 2 200
4 بافندگی (عبا) 10 100
5 بافندگی (uLep) 20 100
6 بافندگی (شال) 30 180
7 ظروف چینی بدلی 10 50
8 چاپخانه 8 120
9 باسمه 7 35
10 دخانیات 30 300
11 پاپیروس سازی 5 50
12 آجر پزی 5 50
13 باروت سازی 3 30
14 دوشاب 20 100
15 رنگرزی 40 200
16 صابون پزی 10 60
17 آهن گدازی 50 50
18 گچ پزی 281 4400
19 آهنگری، ریخته‌گری، چلنگری، جوراب بافی، نانوائی و غیره 1090 4680
20 سایر کارگاه‌های پیشه‌وری: دباغی، سراجی، سلمانی و مواد غذائی 470 1942
21 مؤسسات بازرگانی و بنگاه‌های معاملاتی 1865 3865
22 مفتی‌ها، سقاها، سنگتراش‌ها، باربران و غیره   5525
23 در ادارات و مؤسسات دولتی   530
24 کارگران سایر حرف، دلال‌ها، ارابه‌چی‌ها، باغبانان و غیره   2000
  کل تعداد افراد مزد بگیر در تبریز   22942
اقتباس از نوشته آوتیس سلطان زاده در 1922 تحت عنوان «گوشش‌های اولیه برای تشکیل اتحادیه‌های کارگری در ایران»

پژوهشگران ارجمند! برای درک نزدیک به واقعیت یک پدیده مشخص، اسناد و مدارک غیر قابل تردید لازم است. ولی متأسفانه مؤسسات آماری همه کشورها در خدمت منافع دولت‌هاشان آمارهای سالانه خود را منتشر میکنند.لذا این آمارها دستکاری شده‌اند. به ویژه آمارهای رژیم جمهوری اسلامی، جعلی هستند.از این رو بهتر آن است که شما پژوهشگر محترم ، آمارهای تدوین شده در ایران را در قیاس با هم مورد استفاده قرار دهید. آمارهای این سایت، امکان قیاس را برای شما فراهم آورده است.